Van uitzichtloosheid naar hoop.
In Mozambique, vlak bij de grens met Swaziland, ligt een klein dorpje met de naam Namaacha.
Er zijn zoveel problemen in dit dorp dat het bijna uitzichtloos lijkt. Een groot aantal mensen leidt aan HIV en AIDS, er is veel armoede en honger, er is een dalende opbrengst van de oogsten en veel gezinnen zijn uit elkaar gerukt. En in dit dorp is een Kerk van de Nazarener actief om een gemeenschap op te bouwen vanuit compassie. En hun primaire aandacht gaat naar kinderen. Waarom kinderen? Omdat ervaringen van anderen hebben geleerd dat er een aanpak is die de spiraal van armoede kan doorbreken.
Wat zijn zoal de problemen?
Namaacha ligt op de grens met Swaziland en bevindt zich in een corridor waar illegale mensenhandel plaatsvindt. Voor de kinderen betekent dit een groot risico. Dit komt omdat als je je in een situatie van uitzichtloze armoede bevindt, ben je gevoelig voor mooie, maar valse, beloften.
Meisjes en jonge vrouwen zijn in dit dorp erg kwetsbaar. Niet alleen vanwege de illegale mensenhandel, maar ook om als jonge bruid uitgehuwelijkt te worden. Vaak worden ze ‘tweede vrouw’ van mannen die vanuit de grote steden werken aan de grens. En deze meisjes raken al snel zwanger, waardoor ze niet meer naar school gaan.
Meisjes worden niet aangemoedigd om naar school te gaan.
De meeste mensen in het dorp denken nog in het traditionele rolpatroon voor meisjes en jongens.
Daarbij wordt van meisjes verwacht dat ze huishoudelijke taken verrichten als schoonmaken, eten koken, water halen en de groentetuin onderhouden.
Ook op de jongens wordt druk uitgeoefend om thuis taken op te nemen.
Daardoor is de kans groot dat ook zij minder naar school gaan.
Er is veel werkeloosheid. Veel ouders hebben geen geld om hun kinderen naar school te laten gaan. De kinderen worden thuis gehouden voor huishoudelijk werk, of op het land te werken.
Het drinkwater voor het dorp wordt verzameld door een paar dammen die het water vasthouden. Echter, als deze voorraad op is moeten de mensen uit het dorp twee uur lopen om een jerrycan met water te halen. Meestal moeten de kinderen dit doen. Het gevolg is dat ze niet naar school kunnen.
Wat is de aanpak?
Armoede is complex. Alleen geld, of voedsel of onderwijs helpen een kind niet om de cirkel van armoede te doorbreken. Er is een complete aanpak nodig om een kind werkelijk hoop te geven op een leven zonder armoede. De aanpak van de Kinderontwikkelcentra zijn daarom gebaseerd op een complete aanpak, een holistisch ontwikkelingsmodel. Dit vergroot hun mogelijkheden om de cirkel van armoede te doorbreken. Deze aanpak wordt ook gebruikt op het centrum in Namaacha, Mozambique. Dit centrum biedt een veilige haven voor 95 kinderen. Daarnaast biedt het ouders financiële hulp als ze de schooluniformen en schoolspullen niet kunnen betalen.
De Kerk is, in samenwerking met de school en het Kinderontwikkelcentrum, gestart met een voorlichtingscampagne. Met als doel om voorlichting te geven om HIV en AIDS te voorkomen.
Daarnaast zijn ze een actie gestart om de meisjes op jonge leeftijd sterk te maken in het ontwikkelen van eigen keuzes. Bovendien worden ze ook geprikkeld om te dromen over hun toekomst. Tot voor kort dachten de meisjes heel traditioneel dat ze voorbestemd waren om echtgenote en moeder te worden. Nu durven ze te dromen over een toekomst als lerares, zuster, jurist of winkelier.
Voor de kinderen die overdag thuis gehouden worden voor huishoudelijke taken of werken op het land is er de mogelijkheid om na schooltijd lessen te volgen. Zo kunnen ze toch nog basiskennis opdoen.
HIV en AIDS wezen kunnen, via een sponsor, het programma van het Kinderontwikkelcentrum volgen. Zo krijgen ze voeding en onderwijs en is er aandacht voor de lichamelijke- en geestelijke ontwikkeling.
Een van de terreinen van de holistische aanpak geeft aandacht aan Geestelijke ontwikkeling. Aan kinderen wordt verteld dat God hen liefheeft, dat ze geschapen zijn naar Gods beeld, dat ze van waarde zijn en hoe ze een persoonlijke relatie kunnen hebben met Jezus Christus. Gods boodschap van onvoorwaardelijke liefde maakt vaak een grote indruk op de kinderen.
Het verhaal over Namaacha is een voorbeeld waaruit blijkt dat het mogelijk is om de spiraal van armoede te doorbreken.
Doordat er 95 sponsors zijn die elk één kind ondersteunen is de kerk in staat om een Kinderontwikkelcentrum te openen. De mensen in het dorp zien dat de aanpak succesvol is. Mede daarom neemt het aantal mensen dat zich aansluit bij de kerk toe. Ze ervaren de positieve verandering in hun leven en worden steeds opener om te leren. En zo heeft de sponsoring van één kind een positieve invloed op een heel dorp.